Vandaag niet al te vroeg vertrokken (11.30 uur) om van Skien via Langesund de zee weer op te varen met bestemming Kragerö. Gelukkig is het wel weer droog maar zijn er nog zware wolken boven onze hoofden. Slechts een paar spettertjes regen kregen we vandaag maar de zon zagen we ook niet. Eenmaal weer op zee staat er een gunstig windje, NW3. Om vanuit zee de aanvaart naar Kragerö te maken langs kleine vuurtorentjes en scharrelend tussen rotsen en boeien is altijd weer spannend. Om 16.00 uur zijn we in de haven van dit pittoreske dorpje met zijn smalle straatjes volgepakt met witte houten huisjes

smalle doorvaart in de aanloop naar Kragerö

Vuurtoren met belboei bij aanvaart Kragerö

Om 06.30 uur gaat de wekker omdat Tim helaas van boord moet. We hebben vier heel gezellige dagen met Tim gehad, het is een prima gast om aan boord te hebben 🙂
Omdat het vandaag wederom regent besluiten we een dag in Skien te blijven liggen. De logboeken worden bijgewerkt, foto’s worden ingeladen, de site wordt voorzien van nieuw materiaal, de wifi maakt overuren;-) Ook wordt de verlengpijp van de motorschoorsteen gerestaureerd en opgeborgen voor volgend gebruik. Morgen varen we terug naar zee om onze tocht langs de Noorse zuidkust te vervolgen want over een paar dagen worden we in het reddingstation van Arendal verwacht.

Ligplaats onder de fontein in Skien

Bijzondere borden hebben ze in Skien……?

Nu is het dan eindelijk weer volop zon met goede temperaturen. Omdat Tim morgen alweer moet vertrekken poekelen we het hele stuk van Notodden naar Skien het kanaal weer af. Wederom een fantastische tocht met nu dan ook fantastisch weer. Om 16.30 uur meren we de BvL na de laatste sluis aan de kade in Skien af..

Bergmeer als onderdeel van het Telemarkkanaal

Het weer ziet er stukken beter uit dan gisteren dus wij besluiten om vroeg (06.30 uur op) van start te gaan voor de vaartocht naar Notodden over het Telemarkkanaal en vele bergmeren. Het wordt een spectaculaire tocht, we passeren piepkleine sluisjes met een aanzienlijk verval en zelfs een drietrapssluis die ons optilt naar schitterende bergmeren. Het aanvankelijk goede weer slaat halverwege de dag om in bewolking en koude wind maar de 10 uur durende prachtige vaartocht maakt het meer dan de moeite waard. In dit kanaal en op deze meren hebben ze waarschijnlijk nog nooit een reddingboot gezien. De BvL wordt aan alle kanten bewonderd.

Hetty en Tim in de drietrapssluis in het Telemarkkanaal

Tim kookt voor ons 🙂

Vandaag is het weer gelukkig een klein beetje beter en we besluiten van Nevlunghavn naar Langesund te varen. Afwisselend schijnt even de zon en dan komt er weer een bui. Vandaag viert heel Noorwegen feest vanwege de langste dag van het jaar afgelopen donderdag. Traditioneel steekt men overal vuren aan om het midzomernachtfeest te vieren. We besluiten om in het nabijgelegen Porsgrunn dit spektakel gade te slaan wat helaas wat tegenvalt. Het enorme vuur in de rivier is voor ons begrip niet meer dan een klein kampvuurtje, jammer 🙁

Tim aan het roer

‘Enorm’ kampvuur op de rivier

Omdat wij enkele dagen geleden iets in de schroef gekregen hadden wilden wij graag weten hoe de schroeven er bij stonden. De redder van station Stavern ging te water voor een inspectie en gelukkig bleek er niets meer aan de hand. Na een hartelijk afscheid vertrokken wij met Tim aan boord en besluiten koers te zetten naar Nevlunghavn. Het weer is inmiddels omgeslagen van volop zomer naar complete herfst. Het regent pijpenstelen, het waait uit Oost en het zicht is matig. In Nevlunghavn liggen we op de enige gastenplaats van dit piepkleine haventje. Het weer blijft de hele dag knudde, de CV gaat weer aan. Jammer van het weer maar erg gezellig om Tim aan boord te hebben.

Redders van station Stavern inspecteren de schroeven van de BvL

Hetty en Tim in de regen in Nevlunghavn

Een weekje weg van de Bernard van Leer:
Een week lang laten wij de BvL in Stavern achter en bezoeken met E&L de Hardanger vidda en het fjord.. Na vertrek in korte broek en t-shirt werd de eerste hut gehuurd in Dagari z’n 30 km onder Geilo. Het weer was omgeslagen en de temperatuur gedaald naar 4 graden C. Overal sneeuw en snel stromende watervallen. We besluiten de volgende dag een voettocht te maken naar de top van de berg. Bij het ontwaken blijkt het licht te sneeuwen en tijdens de voettocht neemt de sneeuwval gestaag toe. Met alle meegebrachte kleren aangetrokken aanvaarden wij de tocht en bereiken we na 3 uur lopen de top. Het weer klaart op en met een bleek zonnetje aanvaarden wij de afdaling.

De volgende dag, vrijdag de 15e, rijden we naar Oystese waar we bij een boer een mooi hutje voor twee dagen huren kunnen. Het is een prachtige omgeving midden in het Hardanger Fjorden gebied. Het weer is inmiddels weer terug naar ‘prachtig’ en de omgeving is wonderschoon. Met rugzakken vol met eten en drinken maakten we een voettocht van ruim 7 uur door de bergen en rond het aanwezige bergmeer. De tocht staat historisch beschreven zodat alle markante plekken inhoud krijgen. Het is een zware maar zeer indrukwekkende tocht. Dit gebied is zeker met dit stralende weer werkelijk meer dan de moeite waard.

Op zondag de 17e rijden we verder van Oystese naar Rosendal waar we een mooi hutje aan een beek met open haard kunnen huren. We besluiten de volgende dag een ttocht naar de Folgefonna gletscher te maken. Het is wederom stralend weer en het wordt werkelijk een schitterende wandeling. In zo’n 7 á 8 uur lopen we naar de gletschertong wat werkelijk een indrukwekkend schouwspel oplevert. De volgende dag lopen we nog een eind de kloof in alwaar we snel stromende beken en schapen en geiten treffen. Weer met prachtig weer brengen we nog een bezoek aan de Barroniet, het kleinste kasteel van Noorwegen.

Woensdag 20 juni rijden we weer terug naar Stavern waar de BvL nog steeds in goede orde op ons ligt te wachten. De redders hebben er goed voor gezorgd en de havenmeester was ons gunstig gestemd……
Na op donderdag om 05.30 uur afscheid genomen te hebben van Egbert en Louette komt ‘savonds om 21.30 uur Tim uit Barcelona bij ons aan. Hij heeft 12 uur gedaan over zijn tocht van Barca naar hier.

Stavkerk uit 1180 in Nore

Fitjadalsvatn bij Oystese

Op de Hardangervidda

Omdat de opstappers Egbert en Louette (E&L) niet naar Vallö kunnen komen, besluiten we vandaag direct door te varen naar Stavern waar we met de Noorse reddingmaatschappij afgesproken hebben dat de BvL een weekje ‘bewaakt’ liggen kan. Nadat we met de redders van Stavern de boot een goed plekje in de haven gegeven hebben komen onze gasten aan boord.
De komende week zullen we de BvL aan de goede zorg van de Noorse redders overlaten en gaan we met de auto van E&L het binnenland van Noorwegen verkennen.

Ligplaats Stavern

Reddingstation Stavern

Na opnieuw afscheid genomen te hebben van de Arthur en de Neel zetten we koers naar de overkant van het Oslofjord om aldaar de zuidelijke reddingstations van de Noorse reddingmaatschappij te bezoeken. De tocht verloopt voorspoedig en het weer is nog steeds uitstekend. De wind ZW3á4 brengt enige verkoeling. Na 5 uurtjes varen bereiken wij de haven van Vallö alwaar wij morgen de nieuwe opstappers zullen treffen.

Aanloop Noorse kust bij Vallö

Bij het opstaan is het alweer tropisch warm en blad stil weer. We besluiten toch nog even langs Fjällbacka te varen alvorens wij tussen de vele eilandjes en rotsen door de open zee weer opzoeken om wat verkoeling te vinden en weer wat ruimer sop te kiezen. Het is een stralende dag en rond de middag leggen we de boot midden op zee even stil om te zwemmen. Op de dieptemeter lezen wij af dat het hier maar liefst 236 meter diep is….. Met het reddingstation in Strömstad, de laatste plaats in Zweden spreken wij af om deze haven te bezoeken. Hier treffen wij wederom de Neel en de Arthur die via een andere vaarweg hier ook aangeland zijn. Van hen vernemen wij dat de Nederlanders op de terugreis een voorspoedige tocht doormaken en al een heel eind gevorderd zijn. Morgen zullen wij Noorwegen bereiken. Wij plannen een oversteek dwars door het Oslofjord te maken om zo eind van de dag aan te komen aan de westzijde van het fjord. Het belooft weer een mooie tocht te worden. De Neel en de Arthur zullen dieper het fjord in gaan op weg naar Oslo.

Zonnebadende Zweden langs de vaarweg